Stamceltransplantatie bij multipel myeloom
Bij stamceltransplantatie (SCT) worden stamcellen uit het bloed gehaald en op een later moment weer teruggeplaatst. Bij multipel myeloom wordt in de meeste gevallen gekozen voor een autologe stamceltransplantatie. Dit betekent dat de cellen uit het eigen bloed worden gehaald. Het traject bij een autologe stamceltransplantatie verloopt als volgt:
Copyright Esculaap 2017 bv
Mobilisatie van de stamcellen (a):
u krijgt eerst chemotherapie om de ziekte zo ver mogelijk terug te dringen. Na een aantal chemokuren kunnen stamcellen worden verzameld. Hiervoor krijgt u een aantal dagen injecties met een groeifactor (G-CSF), dit is een middel dat de aanmaak van nieuwe bloedcellen stimuleert en de stamcellen tijdelijk mobiliseert om vanuit het beenmerg naar de bloedbaan te gaan. Het komt ook voor dat stamcellen uit het beenmerg worden gehaald, maar het ‘oogsten’ uit het bloed heeft de voorkeur.
Stamcelafname uit eigen bloed (b):
na de stimulering van de groei en telling van de bloedcellen is het tijd om de cellen te oogsten, dit wordt stamcelaferese genoemd. De stamcellen worden geteld, ingevroren en bewaard tot het moment van terugplaatsing van de cellen.
Hooggedoseerde chemotherapie (c):
voordat de eigen stamcellen worden teruggeplaatst, wordt intensieve chemotherapie gegeven in een zeer hoge dosis. Dit zorgt ervoor dat de kankercellen worden vernietigd en het beenmerg ‘schoon’ wordt gemaakt.
Teruggave van de eigen stamcellen (d):
na de hoge dosis chemotherapie worden de eigen stamcellen teruggegeven via een infuus. Het duurt twee tot drie weken voordat deze cellen als volwaardige bloedcellen werken en de bloedwaarden weer stijgen.
Herstelperiode (e):
de periode na de stamceltransplantatie is zwaar, zowel fysiek als psychisch. De weerstand is erg laag, waardoor u moet oppassen voor infecties. In feite wordt het eigen afweersysteem van het lichaam deels opnieuw opgebouwd. Ook speelt vermoeidheid een belangrijke rol. Het duurt gemiddeld zes maanden om te herstellen van een transplantatie.
Bron:
Zorgatlas multipel myeloom 2017.